تو اگه واقعا کسی رو دوست داشته باشی و عاشقش باشی اون فرد همیشه و هر لحظه تو ذهنته از هر فرصتی واسه دیدنش ،واسه حرف زدن باهاش و...استفاده میکنی.خودتو به بهترین شکل واسه دیدارش آماده میکنی.حاضر نیستی یه دقیقه رو هم از دست بدی.حاضری جونتو واسش بدی.شاید عاشق نباشی ولی میدونی اینا احساسات یه عاشق واقعیه. ولی هرچی فکر میکنی میبینی که آیا واقعا چنین آدمی وجود داره؟کسی که تو رو فقط و فقط به خاطر خودت بخواد.نه چیز دیگه...
اه خیلی سخته نمیدونم ولی فکر نمیکنم وجود داشته باشه ....

 

عشق های دنیایی شاید واقعی نباشن...مثلا تو میتونی درکنار زشت ترین و بدترکیب ترین فرد روی زمین که حتی از زشتی نمیشه بهش نگاه کرد ولی در عوض کامل ترین وزیبا ترین شخصیت رو داشته باشه زندگی کنی؟؟؟ یا با کسی که خیلی خوشگل و زیبا بوده ولی بر اثر یه سوختگی همه ی زیباییشو از دست داده و حالا دیگه نگاه کردن به صورتش کار هرکسی نیست به زندگیت ادامه بدی و هم چنان عاشق بمونی؟؟؟نه از سر ترحم و دلسوزی؟؟

 

انسان همیشه کمال طلبه هرچی هم که بهش بدن باز یه چیز بهتر میخواد یا اگه چیز بهتری وجود نداشته باشه بعد یه مدت کلافه میشه کلا دیگه چیزای خیلی قشنگیم که در اختیارشن واسش خیلی عادی و بی ارزش میشن.آیا چیزی هست که پاسخگوی روح تنوع طلب و کمال طلب انسان باشه...آره هست ولی خودت باید کشفش کنی...فکر میکنی واقعا هدف زندگیت چیه...!آخرش که چی؟میمیری به همین سادگی ...و همه چیز تموم میشه؟چه مسخره پس دیگه وجود تو چه معنی داره؟بودن یا نبودنت؟؟


شاید اون هدف "خدا "باشه کسیکه بی نهایته...شاید تو اون هدفو نتونی درک کنی...بیش از حدم اگه بهش فکر کنی چون پاسخ همه ی سوالاتتو تو این دنیا نمیگیری بدتر گیج و گیجتر میشی شاید این جواب بتونه قانعت کنه که شاید مغز تو توانایی وظرفیت درک این موضوع به این عظیمی رو هنوز نداره ...
خدا رو که قبول کردی میتونی به نماز فکر کنی.(همون موضوع عاشقی)
مطمئنا عشق واقعی عشق به خداست ولی چه جوری منم هنوز گیجم...

 

علاوه بر این دلایل زیاد دیگه ای هم وجود داره مثل آرام ساختن نفس سرکش انسان...پیامبر میگه :نماز چون نهر آب صافی است که انسان خود را در آن شست و شو دهد،هرگز بدن او کثیف و آلوده نمیشود. همچنین کسی که در شبانه روز پنج مرتبه نماز بخواند و قلب خود را در این چشمه صاف معنوی شست و شو دهد،هرگز آلودگی گناه بر دل و جان او نمی نشیند...


اینا چیزایی نیست که تو منتظر باشی تا یه نفر دیگه به جای تو بهشون فکر کنه و برات توضیح بده.این مسئله سرنوشت نهاییتو میسازه و خیلی مهم تر از این حرفاست.پس خودت"خود تو"باید بهش فکر کنی و قلبا بهش یرسی. با یه جا نشستن و دست دست کردن کار پیش نمیره...
وقتی که وقت داشتی و روزمرگی بهت اجازه داد بشین فکر کن...